De Haan, 17 maart 2010 OPEN BRIEF AAN YVES LETERME Geachte mijnheer de eerste minister, Op een vraag die een journalist van La Libre Belgique u aan het begin van dit jaar stelde, te weten: "Wat zijn uw grote prioriteiten voor 2010?", antwoordde u: "Het sociaal-economische heeft absolute prioriteit" (09/01/2010). Wij zijn het hiermee eens... Toch is het onze overtuiging, dat de erkenning en bescherming van de Franstalige minderheid in Vlaanderen &endash; een minderheid van 300.000 personen - een van de essentiele punten, zo niet HET essentiele punt vormt waarvoor een oplossing dient gevonden te worden indien men definitief de communautaire geschillen tussen Vlamingen en Franstaligen wil regelen. Sinds ruim tien jaar al stellen wij alles in het werk om de trachten, de rechten van deze Franstalige burgers te doen erkennen. Zij zijn in overgrote meerderheid (80%) tweetalig en willen absoluut het taalstatuut van Vlaanderen niet ter discussie stellen. Maar onze goede wil is voortdurend gebotst op een hardnekkige weigering. In januari 2008 hebben wij onze klachten bij het "Comité van Wijzen" uiteengezet, Wij hebben daarbij onder meer meegedeeld, dat de Franstalige culturele verenigingen gevestigd op Vlaams grondgebied niét genieten van enige steun van Vlaanderen, maar evenmin nog ondersteund kunnen worden door de Franse Gemeenschap. Het komt ons voor dat er een weloverwogen wil is om deze Franstalige verenigingen langzaam te doen verdwijnen. Steunend op ons goed recht - gezien het feit dat de Assemblee van de Raad van Europa het bestaan heeft erkend van de Franstalige minderheid van Vlaanderen en heeft aangedrongen op de ondertekening van een cultureel akkoord tussen de twee grote Gemeenschappen - richten wij ons ditmaal tot u opdat, bij de onderhandelingen over de verhoudingen tussen Vlamingen en Franstaligen, dit probleem wordt aangesneden met goede wil van twee kanten. In uw functie van regeringshoofd kunt u het ontluiken van deze goede wil bevorderen. Wij zijn voldoende redelijk om de moeilijkheden te begrijpen die inherent zijn aan politieke onderhandelingen. Maar wij geloven dat ditmaal het werkelijk minimale gebaar dat wij kunnen verwachten voor een ontspanning van de verhoudingen tussen de betrokken gesprekspartners, de ondertekening is van zo een akkoord. Hoe kan men iets anders dan een gedrag van opmerkelijke vijandige discriminatie zien in het feit, dat Vlaanderen culturele akkoorden heeft gesloten met Frankrijk en andere Franstalige landen, en niet met de Franse Gemeenschap bij ons? Tweemaal &endash; in februari en april 2008 &endash; hebt u erkend dat het werk van onze vereniging nuttig is en hebt u haar "inbreng" in verband met de institutionele onderhandelingen gewaardeerd. Maar sindsdien zijn we twee jaar verder... en staan we nog niets verder ! En dat, terwijl de Raad van Europa de ondertekening van een cultureel akkoord "dringend" heeft geacht. Gezien het feit de Francofonie op dit moment haar 40-jarig bestaan viert en dat een van haar voornaamste doelstellingen het respect voor de culturele en taaldiversiteit is, zijn wij vol vertrouwen dat u het belang van deze factor van ontspanning weet in te schatten en wij twijfelen niet aan uw wil om binnen de regering de atmosfeer in dit opzicht te beinvloeden. Met gevoelens van de meeste hoogachting,   Marcel BAUWENS en Edgar FONCK afgevaardigd beheerder en directeur van de VBFV